بررسی دلایل و علت آمدن خونابه از جای بخیه
علت آمدن خونابه از جای بخیه، یکی از دغدغه های بیماران پس از جراحی است که می تواند نشانه‌ای از فرایند طبیعی ترمیم یا بروز عفونت باشد. خونابه آمدن از جای بخیه یکی از شایع ترین عوارض پس از بخیه است که ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن رخ دهد.
ترشح خونابه از جای بخیه می تواند باعث احساس درد، تورم، قرمزی و گرمی در محل بخیه شود. همچنین ممکن است مایعات قرمز رنگ از زخم خارج شده و باعث ایجاد حالت ناراحتی و نگرانی در فرد مبتلا شود. این مشکل معمولا به دلیل عفونت در محل بخیه و یا نبودن مراقبت های صحیح پس از عمل جراحی اتفاق می افتد.
برای پیشگیری از راه افتادن خونابه، باید به مراقبت های صحیح پس از بخیه توجه کرد. این مراقبت ها شامل تعویض باندهای ضدعفونی و مصرف داروهای ضد التهاب می شود. همچنین باید از فعالیت های سنگین و تماس مستقیم با آب و آلودگی ها پرهیز کرد تا از عفونت و ترشح خونابه جلوگیری شود.
خونابه زخم چیست؟
خونابه در فیزیولوژی به مایعی گفته می شود که معمولا رنگ آن زرد و شفاف است و ترشح این مایع واکنش طبیعی بدن به آسیب های سطحی محسوب می شود. این ترشحات اغلب در اطراف زخم، بخیه یا خراشیدگی های پوستی ظاهر می شود و به طور کلی ماهیتی خوش خیم دارد.
در برخی موارد، خونابه ممکن است با مقداری خون مخلوط شده باشد که باعث تغییر رنگ آن به صورتی یا قرمز کمرنگ می شود. این وضعیت معمولا جای نگرانی ندارد و نشان دهنده وجود مویرگ های آسیب دیده در ناحیه زخم است.
علت آمدن خونابه از جای بخیه چیست؟
علت آمدن خونابه از جای بخیه می تواند شامل عواملی مانند التهاب، عفونت یا فشار بیش از حد به ناحیه بخیه باشد. این مایع، می تواند حاوی پلاسما، سلول های سفید خون، و مایعات التهابی باشد که در نتیجه فرآیند طبیعی ترمیم زخم به وجود می آیند.
در ابتدا، بخیه ها برای نگه داشتن لبه های زخم به هم و تسهیل فرآیند بهبودی زخم استفاده می شوند. با این حال، در برخی موارد، ممکن است جای بخیه دچار التهاب شود یا حتی عفونت پیدا کند که منجر به ترشح خونابه می شود. عفونت می تواند ناشی از ورود باکتری ها به زخم باشد که معمولا با قرمزی، تورم، گرما و درد در ناحیه بخیه همراه است.
همچنین، اگر بخیه ها بیش از حد سفت کشیده شوند یا اگر فرد دچار حساسیت به مواد بخیه باشد، ممکن است واکنش های التهابی رخ دهد که به ترشح خونابه منجر می شود. در برخی موارد، خونابه می تواند نشانه ای از فرآیند بهبودی طبیعی باشد، اما اگر همراه با علائم دیگری مانند تب، تورم شدید، یا درد باشد، باید به پزشک مراجعه کرد تا از عدم وجود عفونت اطمینان حاصل شود.
انواع ترشحات طبیعی و خونابه آمدن از جای بخیه
تفاوت بین ترشحات طبیعی و غیرطبیعی می تواند به تشخیص بهتر علت آمدن خونابه از جای بخیه کمک کند. ترشحات زخم، که به آن اگزودا نیز گفته می شود، بخشی طبیعی از فرآیند بهبودی هستند و می توانند در انواع مختلفی ظاهر شوند. ترشحات طبیعی زخم معمولا شامل مایعاتی هستند که حاوی پروتئین، قند و گلبول های سفید خون هستند و نقش مهمی در ترمیم زخم دارند این ترشحات می توانند شامل موارد زیر باشند:
ترشح خونی
این نوع ترشح معمولا در ابتدای فرآیند بهبودی رخ می دهد و ممکن است به رنگ قرمز یا صورتی روشن باشد.
ترشح سروزی
این ترشح شفاف یا نیمه شفاف است و حاوی پروتئین ها و گلبول های سفید است که برای بهبودی زخم ضروری هستند.
ترشح سروسانگوینوس
ترکیبی از ترشح خونی و سروزی است و معمولا به رنگ صورتی یا قرمز است.
- ترشحات زخم باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند تا از عدم وجود عفونت اطمینان حاصل شود.
- تغییر در رنگ، غلظت، یا بوی ترشحات می تواند نشان دهنده عفونت باشد.
- ترشحات زخم بخشی از روند بهبودی هستند و محیط مرطوبی را فراهم می کنند که به فرآیند بهبودی سرعت می بخشد.
انواع غیر طبیعی آمدن خونابه از جای بخیه
علائم غیر طبیعی ترشح خونابه از جای بخیه که می تواند نشان دهنده عفونت در محل بخیه باشد شامل موارد زیر است:
- قرمزی یا رگه های قرمز در اطراف محل بریدگی
- تورم غدد لنفاوی نزدیک به محل بخیه
- درد شدید
- تب
- تورم و احساس گرما و داغی در ناحیه
- خروج ترشحات چرکی از محل بخیه
- بوی بد که از منطقه بخیه زده شده ساطع می شود
- جوش نخوردن بخیه ها
روش های درمان و جلوگیری از ترشح خونابه از جای بخیه
برای درمان موثر، ابتدا باید علت آمدن خونابه از جای بخیه شناسایی شود تا بتوان راهکار مناسبی برای کنترل آن اتخاذ کرد. برای درمان و جلوگیری از خونابه آمدن از جای بخیه، می توان از روش های مختلفی استفاده کرد که شامل مراقبت های پس از جراحی و گزینه های درمانی می شود. در ادامه به برخی از این روش ها اشاره کرده‌ایم:
مراقبت های پس از جراحی
- تمیز و خشک نگه داشتن زخم: این کار به جلوگیری از عفونت و ترشح خونابه از جای بخیه کمک می کند.
- استفاده از پانسمان های ضد آب: هنگام دوش گرفتن برای جلوگیری از خیس شدن بخیه ها.
- پرهیز از فعالیت های سنگین: برای جلوگیری از فشار به زخم و افزایش خطر خونابه آمدن.
گزینه های درمانی
- پمادهای ضد التهاب: استفاده از پماد هایی مانند تتراسایکلین چشمی و جنتامایسین چشمی برای جلوگیری از عفونت و التهاب.
- پماد زینک اکساید: برای کاهش التهاب و کمک به بهبودی زخم.
- میکرودرم ابریژن: یک روش لایه برداری پوست که باعث تحریک بازسازی پوست می شود.
- تزریق استروئید: برای درمان اسکارهای برجسته و قرمز.
- میکرونیدلینگ: یک روش درمانی که باعث تحریک کلاژن سازی و بهبود ظاهر اسکار می شود.
- لیزر درمانی: برای کاهش ظاهر اسکار و بهبودی پوست.
این روش ها می توانند به کاهش خطر آمدن خونابه از جای بخیه و بهبود ظاهر جای بخیه کمک کنند. با این حال، قبل از انجام هر گونه درمان، مشورت با پزشک ضروری است تا اطمینان حاصل شود که روش انتخابی مناسب و بی خطر است.
مراقبت های مناسب از جای بخیه
مراقبت های مناسب و به موقع می تواند به جلوگیری از عوارض و تسریع روند بهبودی کمک کند. اگر نگرانی هایی در مورد جای بخیه خود دارید، مشورت با یک متخصص پوست می تواند راهنمایی های لازم را برای مراقبت و درمان احتمالی ارائه دهد. برای مراقبت مناسب از جای بخیه و جلوگیری از بروز مشکلات، موارد زیر توصیه می شود:
- جای بخیه را تمیز و خشک نگه دارید.
- از دستکاری یا کشیدن بخیه ها خودداری کنید.
- از توصیه های پزشک برای مراقبت از زخم پیروی کنید.
- در صورت مشاهده هرگونه تغییر غیر عادی، به پزشک مراجعه کنید.
سوالات متداول علت آمدن خونابه از جای بخیه
1. چرا خونابه از جای بخیه راه می افتد؟
خونابه از جای بخیه به دلیل شکستن عروق خونی در زمان انجام جراحی و یا در فرآیند بهبودی رخ می دهد.
2. آیا آمدن خونابه از جای بخیه خطرناک است؟
خونابه معمولا خطرناک نیست و در بیشتر موارد به طور خود به خود بهبود می یابد.
3. چه مقدار ترشح خونابه معقول است؟
مقدار خونابه معقول بستگی به اندازه و نوع جراحی دارد، اما در کل مقدار کمی از خون معمولا قابل قبول است.
4. چگونه می توان ترشح خونابه را کنترل کرد؟
برای کنترل خونابه، می توانید بر روی جای بخیه فشار اعمال کنید و یا از بانداژ استفاده کنید.
5. چه زمانی خونابه، نیاز به درمان دارد؟
اگر آمدن خونابه از جای بخیه به مقدار زیاد و مداوم باشد، نیاز به درمان دارد.
6. چرا از جای بخیه آب میاد؟
آب آمدن از زخم یه فرآیند طبیعی است که در اثر بهبود زخم ایجاد می شود و این مایع حاوی پلاسما و گلبول های سفید است.
