چسب زخم جزئی از پرمصرف ترین تجهیزات پزشکی است که در هر خانه ای یافت میشود و از ضروری ترین وسایل موجود در جعبه کمک های اولیه است.

استفاده از چسب زخم در دقایق اولیه آسیب دیدگی سبب میشود تا سطح زخم از آلودگی دور بماند و زمان بهبود زخم تسریع یابد.

انواع چسب زخم :

چسب زخم ها در دو نوع نایلونی و پارچه ای موجود هستند:

چسب زخم پارچه ای از انواع متداول تر چسب زخم ها هستند و استفاده بیشتری دارنند این نوع چسب چسبندگی بیشتری نسبت به چسب زخم نایلونی داشته اما در تماس با مایعات خیس میشود و دیگر قابل استفاده نیست.

چسب زخم نایلونی برای زخم هایی مناسب است که ممکن است با آب در تماس باشد اما نقطه ضغف این نوع آن است که به دلیل حنس لایه بیرونی اجازه نفس کشیدن پوست وجود ندارد و بهبودی به تعویق میوفتد.

بهترین نوع چسب زخم آن است که دو لایه باشد و لایه درونی از جنس پارچه ای و لایه بیرونی آن از جنس پلاستیک باشد که مانع ورود آب به زخم شود.

اجزا تشکیل دهنده چسب زخم :

چسب زخم معمولا از یک لایه بیرونی پارچه‌ای یا نایلونی تشکیل شده است. قسمت استریل چسب زخم از جنس زینک اکساید است که روی زخم قرار می‌گیرد و مانع از  چسبیدن نوار چسب به زخم می‌شود. ضمنا زینک اکساید با جذب رطوبت به ترمیم زخم هم کمک می‌کند.