نخ بخیه سوپا بن بطور کلی برای نزدیک کردن و یا بستن بافت نرم به کار میرود. از جمله در اعمال چشم ، آناستاموز محیطی و جراحی میکروسکوپی درعروق با قطر کمتر از ۲ میلیمتر. ایمنی و موثر بودن نخ بخیه سوپا بن در بافت قلب و عروق ثابت نشده است.

نخ بخیه بایستی بر اساس وضعیت بیمار ،تجربه جراحی و تکنیک جراحی و اندازه زخم انتخاب و بکارگرفته شود.

نخ بخیه سوپا بن باعث بروز و واکنش التهابی اولیه مختصر در نسوج و بافت همبند فیبر و به داخل میگردد.کاهش پیشرونده قدرت کششی و جذب نهایی نخ بخیه سوپا بن از طریق هیدرولیز صورت میپذیرد. روند جذب با از بین رفتن قدرت کششی آغاز  می شود. و به دنبال آن توده نخ از بین می رود . تمام قدرت کششی اولیه در فاصله زمانی بین 4-5  هفته بعد از کار گزاری نخ از بین می رود.جذب نخ بخیه سوپابن اصولاٌ در فاصله زمانی بین 56 و 70 روز کامل می گردد.

14 روز                          75%

21 روز (0- 6 و بزرگتر)    50%

21 روز (0- 7 بزرگتر)      40%

این نوع نخ بخیه ، چون قابل جذب است ، نبایستی در مواردی استفاده شودکه نزدیک کردن نسوج تحت شرایط استرس موردنیاز است.

کاربران بایستی پیش از استفاده از نخ بخیه سوپابن برای بستن زخم با روشها و تکنیک های جراحی با استفاده از نخ بخیه قابل جذب آشنا باشند. زیرا ممکن است خطر باز شدن زخم بر حسب محل کاربرد و ماده نخ مورد استفاده تغییر کند.جراح بایستی در زمان انتخاب نخ بخیه ،عملکرد آن را در شرایط بدن موجود زنده (که در بخش عملکرد توضیح داده شد)در نظر داشته باشد. همانند هر جسم خارجی دیگر تماس طولانی مدت هر نوع نخ بخیه با محلولهای نمکی ،همانند محلولهای موجود در سیستم ادارای یا صفراوی ، ممکن است منجر به تشکیل سنگ شود.

.نخ سوپا بن بعنوان یک نخ بخیه قابل جذب می تواند بطور موقت یک جسم خارجی عمل نماید.برای درمان و کنترل زخمهای آلوده یا عفونی بایستی روش های جراحی پذیرفته را بکار گرفت.از آنجا که این محصول ماده قابل جذب نخ بخیه است .جراح بایستی برای بستن محل هایی که در معرض انبساط، کشیدگی و یا اتساع هستند یا ممکن است نیاز به نیروی حمایتی اضافی داشته باشد. از بخیه های غیر قابل جذب کمکی استفاده کند .