روش های درمان خشکی واژن در یائسگی

درمان خشکی واژن در یائسگی از طریق داروهای گیاهی و طبی، به روش های مختلفی مانند هورمونی (طبی) و غیر هورمونی، انجام می شود. با درمان های پزشکی و تغییرات سبک زندگی، می توان این مشکل را کاهش داد و احساس سلامتی و راحتی بیشتری را تجربه کرد.

یائسگی دوره‌ای طبیعی در زندگی زنان است که معمولا بین سنین 45 تا 55 سالگی رخ می دهد. در دوران یائسگی، خشکی واژن باعث درد هنگام رابطه جنسی و عفونت های مکرر می شود.

علت اصلی خشکی واژن در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن است. استروژن نقش بسیاری در حفظ رطوبت، انعطاف پذیری و ضخامت دیواره واژن دارد که با کاهش این هورمون، بافت واژن نازک و خشک تر می شود.

علائم خشکی واژن در یائسگی

علائم خشکی واژن در یائسگی، با احساس خارش و سوزش واژن، درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی، کاهش ترشحات طبیعی واژن، احساس سفتی و کشیدگی واژن، عفونت های مکرر، سوزش یا درد هنگام ادرار کردن و احساس تحریک و التهاب در ناحیه تناسلی، همراه می باشد. هنگام مشاهده علائم خشکی واژن در یائسگی، باید هرچه سریع تر نسبت به درمان آن اقدام کرده تا سلامت خود را تضمین نمایید.

هریک از انواع درمان خشکی واژن در یائسگی، می توانند بنا بر شرایط هر فرد مورد استفاده قرار گیرند. در بخش زیر می توانید انواع این روش ها را مشاهده کرده و براساس شرایط خود از آن ها استفاده نمایید.

درمان خشکی واژن در یائسگی به روش هرمونی و غیر هرمونی

درمان خشکی واژن در یائسگی، با روش های متعددی از جمله روش های هرمونی و غیر هرمونی امکان پذیر است که در ادامه آن ها را شرح می دهیم.

1. درمان های هورمونی

درمان طبی خشکی واژن در یائسگی (درمان های هرمونی)، برای بانوانی که مشکلی برای دریافت هورمون ندارند و کاهش استروژن، عامل اصلی خشکی واژن آن ها می باشد، گزینه‌ای مناسب محسوب می شود. در ادامه برخی روش درمان طبی خشکی واژن در یائسگی را بررسی می کنیم:

• استروژن واژینال: در این روش درمان طبی خشکی واژن در یائسگی، کرم ها، قرص ها و حلقه های واژینال، به طور مستقیم به بافت واژن اعمال شده و موجب افزایش رطوبت و انعطاف پذیری آن می شوند.
• دی هیدرواپی آندرسترون (DHEA): این هورمون به صورت شیاف واژینال استفاده شده و تولید استروژن و آندروژن را افزایش می دهد.
• جایگزین هورمونی (HRT): پزشک در برخی روش های درمان طبی خشکی واژن در یائسگی، ممکن است روش های جایگزین هورمونی سیستمیک را به صورت قرص، پچ یا ژل، توصیه کند که می تواند علائم خشکی واژن را کاهش دهد.
• اوسپمیفن: روش اوسپمیفن برای بانوان که نیاز به استروژن ندارند اما از خشکی واژن و درد هنگام مقاربت رنج می برند، استفاده می شود.

2. درمان های غیر هورمونی

درمان خشکی واژن در یائسگی به وسیله روش های غیر هورمونی، برای بانوانی توصیه می شود که مایل به استفاده از درمان های هورمونی نیستند یا مشکلاتی دارند که مانع مصرف هورمون می شوند. این روش ها شامل موارد زیر می باشند:

• مرطوب کننده های واژینال: این محصولات، به افزایش رطوبت طبیعی واژن کمک کرده و اثری طولانی دارند.
• لوبریکانت ها (روان کننده ها): از لوبریکانت ها برای کاهش درد هنگام رابطه جنسی استفاده می شود.
• مکمل های گیاهی: استفاده از برخی گیاهان مانند رازیانه و دانه کتان به دلیل داشتن فیتو استروژن در آن ها، به بهبود خشکی واژن کمک می کنند.
• رژیم غذایی مناسب: مصرف غذاهای دارای فیتو استروژن (مانند سویا)، ویتامین E و اسیدهای امگا 3، به افزایش رطوبت واژن کمک بسیاری خواهد کرد.

درمان گیاهی خشکی واژن در یائسگی

درمان گیاهی خشکی واژن در یائسگی، می تواند عوارض کمتری نسبت به داروهای شیمیایی داشته باشد. در ادامه برخی از روش های درمان خشکی واژن در یائسگی را به روش گیاهی، بررسی می کنیم:

• روغن های گیاهی: یکی از روش های درمان گیاهی خشکی واژن در یائسگی، اعمال روغن های گیاهی، مانند روغن نارگیل و زیتون به طور مستقیم روی واژن است. این روش می تواند خشکی و مشکلات ناشی از یائسگی را کاهش دهد.
• آلوئه ورا: برای مرطوب کردن ناحیه واژن می توان از ژل آلوئه ورا استفاده کرد.
• دمنوش رازیانه: رازیانه دارای ترکیباتی مشابه استروژن است که به بهبود علائم یائسگی کمک می کند.
• دانه کتان: مصرف روزانه دانه کتان، به دلیل داشتن فیتو استروژن یک روش دیگر درمان گیاهی خشکی واژن در یائسگی است که به بهبود خشکی واژن کمک خواهد کرد.

روش های عمومی برای رفع خشکی واژن در یائسگی

علاوه بر درمان خشکی واژن با روش های طبی و گیاهی، برخی تغییرات در سبک زندگی نیز می تواند به درمان این عارضه کمک کند. در ادامه برخی روش های عمومی جهت رفع خشکی واژن در یائسگی را بررسی می کنیم:

1. نوشیدن آب کافی: نوشیدن آب کافی برای هیدراته شدن بدن و حفظ رطوبت، ضروری می باشد.
2. ورزش منظم: برخی ورزش ها مانند تمرینات ورزشی کگل (kegel)، یوگا و پیلاتس، به بهبود انعطاف پذیری، خون رسانی و افزایش سطح اکسیژن بافت های بدن از جمله دیواره واژن کمک می کند.
3. کاهش استرس: مدیتیشن، یوگا و روش های آرام سازی اعصاب، باعث کاهش استرس و کمک به افزایش رطوبت ناحیه واژن می شوند.
4. استفاده نکردن از محصولات معطر: استفاده از صابون های ملایم و بدون عطر، برای جلوگیری از خشکی بیشتر واژن، توصیه می شود.

مقایسه روش های درمانی مختلف برای رفع خشکی واژن در یائسگی

جهت انتخاب درست روش درمان خشکی واژن در یائسگی، باید روش های مختلف را مقایسه کرده و با توجه به شرایط بدن، روش درمان مناسب را برگزید. در ادامه روش های درمانی مختلف این بیماری را از لحاظ تاثیر گذاری، سرعت اثر کردن و عوارض جانبی، مقایسه می کنیم:

• درمان های هورمونی، سریع تر عمل کرده اما ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
• درمان های غیر هورمونی، مانند استفاده از مرطوب کننده ها و لوبریکانت ها، ایمن هستند اما نیاز به استفاده مداوم دارند.
• درمان های گیاهی بسیار کم خطر هستند اما میزان اثر بخشی آن ها در افراد مختلف، متفاوت می باشد.
  

عوامل تشدید کننده خشکی واژن در یائسگی

برخی عوامل، خشکی واژن را در دوران یائسگی تشدید می کنند که در ادامه به آن ها می پردازیم:

1. سیگار و الکل: مصرف این مواد باعث کاهش گردش خون در واژن شده و تولید استروژن کاهش می یابد.
2. استرس و اضطراب: استرس مداوم منجر به اختلال در تعادل هورمونی بدن شده و علائم خشکی واژن را افزایش می دهد.
3. مصرف برخی داروها: استفاده از برخی داروهای ضد افسردگی و آنتی هیستامین، باعث کاهش ترشحات طبیعی بدن و در نتیجه خشکی واژن می شود.
4. دیابت و بیماری های خود ایمن: بیماری هایی مانند دیابت و سندرم شوگرن (نوعی اختلال در سیستم ایمنی بدن)، باعث خشکی واژن می شوند.